Blog Batumi

Batumi Blog 11

Het feestje voor de 1.000.000 getelde roofvogels werd gepland, maar de locatie was een beetje een probleem.

 



De guesthouse waar we het vorige feestje hadden, wilde dit niet opnieuw toestaan, gezien de buren de vorige keer de politie hadden gebeld. Puur uit jaloezie eigenlijk. Gasten hebben in je guesthouse levert veel geld op, en als je buren gasten hebben, en jij niet, tja.... Jaloezie kom je dus overal tegen. Een andere optie was om naar Batumi te gaan naar een soort van jeugdhuis, maar door Covid-19 moet dat volgens de regels sluiten om 22u. De eigenaar zou ons laten feesten tot 23u, maar dat kon even goed een excuus zijn om ons te lokken. De laatste mogelijkheid was om naar telstation 1 te gaan, de berg op, en zelf muziek en drank te voorzien. Die laatste optie leek ons de beste... Het was een leuke ervaring om in het donker op station 1 te staan!

 De voorbije dagen was het redelijk slecht weer. Maar Dachi, een Georgische vriend van me, gidst een groepje van 3 mensen en verblijft nu ook in de guesthouse waar ik verblijf, dus ik zit niet langer alleen. Toen hij met zijn deelnemers naar station 1 kwam, en na korte tijd terug wilde vertrekken, zei ik dat hij een keizerarend zou missen. Hij lachte eens en zei me dat ik maar een selfie moest sturen met 5 keizerarenden op de balustrade achter me. Zo gezegd, zo gedaan...

 

Vanuit de guesthouse heb ik een mooi filmpje kunnen maken van 2 torenvalken, in slow motion opgenomen zelfs, best wel trots op mijzelf!

 

Vandaag ben ik met Dachi meegeweest naar Choroki Delta. Hij was van plan van niet van de weg af te gaan en naar het strand door te trekken om daar meeuwen en steltlopers te zoeken. Not my cup of tea, dus ben ik alleen de delta ingetrokken. Ik kwam er onder andere deze groep zwarte wouwen tegen, een visarend, grauwe en veel bruine kiekendieven en een ijsvogel!

Ook de trek van zwaluwen viel enorm hard op in de delta, ze komen er even bijtanken, lees: enorm veel muggen opeten.

 

Deze avond was ik toch even van mijn melk. De gastheer die ik al zeer lang ken, kwam mee aan tafel om te toasten (lees "tchatcha drinken") en zijn eerste toast ging over mij... Hoe ik deel uitmaakte van het groeien van zijn guesthouse, dat ik meer ben dan een vriend, dat ik er steeds welkom ben en dat hij me zeker evenveel vertrouwt als zijn oogappel (zijn zoon Dato). Slik!

 

[powr-comments]